novinblog

شروع کسب و کار ،یکی از جالب ترین عملکردهایی است که یک فرد می تواند داشته باشد. ثبت شرکت اگر شما یک تجارت را شروع کنید،موفقیت در آن زمانی تحقق می یابد که نتیجه ی آن به دست مشتری نیز برسد.در این شرایط ، چنانچه بخواهیم کاری موثر ایجاد کنیم و محصولات و کالاهای خود را به دیگران هم معرفی نماییم، برندها فرصتی بی نظیر جهت اثر بخش کردن، متمایز کردن وهمین طور ماندگار نمودن کالاها و محصولات به دست می دهند که از این فرصت می توان به بهترین شکل برای اهداف بازاریابی و موفقیت یک سازمان استفاده نمود.
یکی از بهترین تعاریف برند در سال 1995 توسط گرندرزلزی ارائه شد:برند نمادی پیچیده است که دامنه متنوعی از ایده ها و ویژگی ها را در برمی گیرد.برند نه تنها با استفاده از آهنگ خود(معنی و مفهوم لغوی)بلکه مهم تر از آن با استفاده از هر عاملی که در طول زمان به نحوی با آن در آمیخته و در جامعه به صورت هویت اجتماعی و شناخته شده نمود یافته،با مشتری سخن می گوید.
برای داشتن برند موفق باید اهداف مختلفی در نظر گرفته شود تا بتوانید خود را با تمام ابزار موفقیت مجهز کنید. شرکتهای بزرگ و موفق همیشه در پی راه هایی بوده اند تا بتوانند عواملی که در افزایش ارزش نام تجاری مؤثرند را افزایش دهند. ثبت قانونی یک نام تجاری برای آن حمایت قانونی فراهم می کند. هنگامی که یک برند ثبت می شود ، منجر می شود نام و نشانی که برای محصول برنامه ریزی شده ، به سلامت در مسیر تحقق اهداف یک سازمان به کار بسته شود و از آسیب ها محفوظ بماند.مضاف بر این،حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسانی محسوب می شود که علامت خود را به ثبت برسانند.
امروزه، با توجه به گسترش مبادلات در سطح بین الملل و رقابت شدید بین برندها، مطالعه و شناسایی شاخص های تاثیرگذار بر رفتار مصرف کننده در انتخاب برند امری ضروری به نظر می رسد.لذا در این نوشتار،با توجه به اهمیت قابل توجه برند در کشور و حضور برندهای ایرانی در سطح جهانی سعی در شناخت و رتبه بندی شاخص های مورد نظر مشتریان در انتخاب برند نموده تا با شناسایی اهم فاکتورهای تاثیرگذار در موفقیت برند به ارائه راهکارهایی جهت پیشرفت شرکت های نوپا و جلب تعالی بیشتر شرکت های پایدار بپردازیم.
_فاکتورهای موفقیت برند

• هویت و شخصیت برند

هویت برند:
هویت عبارت است از خصوصیات،اهداف و ارزش هایی که نشانگر حس شخصیت هستند که متمایز کننده یک نام تجاری از نام های دیگر می باشند.

این مقالات را نیز بخوانید:

- هزینه ثبت برند

- آیا خودمان می توانیم ثبت برند نماییم؟

هویت برند،بیان کننده ی ویژگی های ایده آل است که برند قصد دارد به مشتریان ارائه دهد.به عبارت دیگر،هویت برند عبارت است از آنچه که برند به بازار تعهد داده و ارائه می دهد .این مفهوم،پایه و اساس تمایزات برند از رقبا و نمادین کردن آن ها،توسط مشتریان را مهیا می سازد.(جانونیس،دووالین و ویرویلایت ،2007)
نکته حائز اهمیت این است که تصور بسیاری از مدیران از هویت برند،ویژگی های دیداری (مثل رنگ،طرح های گرافیکی و...) است.در حالی که هویت برند این نیست،بلکه هویت برند در قالب مباحثی چون تمایزات برند،دوام و بقای آن ارزش ها و دید شخصی آن ها در مورد سازمان و...می باشد.
شخصیت برند:
تحقیقات بر روی شخصیت برند،به خصوص از نیمه دوم سال 1990 شدت یافته است.در این تحقیقات محققان اظهار داشتند که مصرف کنندگان به طور طبیعی مشخصه های شخصیت را به برند های محصولات نسبت می دهند.به عبارت دیگر شخصیت برند را به عنوان مجموعه ای از خصوصیات انسانی مرتبط و همراه با یک برند تعریف و در این راستا،چهار مشخصه اصلی شخصیت برند مشتمل بر شایستگی،صداقت،قدرت مندی و نیرومندی،هیجان انگیزی را شناسایی می کنند.هر برند می تواند بر مبنای این چهار مشخصه اصلی قرار گیرد و ارزیابی شود.
بعد صداقت شامل مشخصه هایی نظیر امین و درستکاری،صداقت و بی ریایی،واقعی،سالم و بی خطر بودن،اصیل و در نهایت ویژگی شخصیتی دوستانه است.دومین بعد یعنی هیجان شامل مشخصه هایی نظیر آراستگی،مطابق با آخرین مد روز،جسارت وآراستگی است.بعد شایستگی معیارهای قابل اطمینان و موثق،سخت کوشی،هوشمندی را تحت پوشش قرار می دهد.در حالی که بعد پیچیدگی تبلوری از مشخصه های آراسته،فریبنده،جذاب و دل نشین و در نهایت ملایم است.(صانعی،1390)

• ویژگی های فردی مصرف کننده

ذهنیات و برداشت های مصرف کنندگان از نام تجاری مبنای تصمیم به خرید و اعتماد به نام تجاری را تشکیل می دهند .تصمیم گیری مصرف کننده در ارتباط با نحوه قضاوت مصرف کنندگان در هنگام انتخاب از میان گزینه های مختلف می باشد.در دنیای امروز،خریداران برای تصمیم گیری در فرایند خرید،با سوالات و اما و اگر های بسیاری رو به رو هستند.تنوع کالاها و محصولات مختلف باعث شده اند مشتریان با حق انتخاب های فراوانی مواجه باشند.(تودور،2004)از سوی دیگر شرکت ها دریافتند که هزینه جذب مشتریان جدید پنج برابر هزینه حفظ مشتریان کنونی است و از دست دادن یک مشتری،تنها از دست دادن یک قلم فروش نیست بلکه فراتر از آن به معنی از دست دادن کل جریان خریدهایی است که مشتری می توانسته است در طول زندگی انجام دهد.
از جمله شاخص های ویژگی های فردی مصرف کننده،سبک زندگی است.سبک زندگی را می توان به عنوان الگویی از زندگی در نظر گرفت که مصرف کننده بر طبق آن محصولات،فعالیت ها و منابع گوناگون را به کار می گیرد.
سبک زندگی الگوی زندگی فرد در جهان می باشد که در قالب فعالیت ها،علائق و عقاید ظهور می یابد.
این فاکتور، مشخص می کند که مصرف کننده چگونه پول،زمان را برای فعالیت ها و علایق مختلف صرف می کند و نیز فعالیت های روزمره مرتبط با کسب،مصرف و دفع محصولات را تحت تاثیر قرار می دهد..مصرف کنندگان ترجیح می دهند تصمیمات خریدی اتخاذ کنند که مطابق با سبک زندگی آن ها باشد و محصولاتی را انتخاب نمایند که متناسب با نقش های آن ها در زندگیشیان باشد.
از جمله سایر شاخص های فردی مصرف کننده عبارت است از:
قیمت،ارزش احساسی محصول،جذابیت،زیبایی ظاهری،مدگرایی، ارزش شخصی

• _وفاداری به برند

همان طور که مذکور افتاد،نام تجاری مجموعه ای از ارزش های کارکردی و احساسی است و ارزش های احساسی این قابلیت را دارند که به عنوان منبعی برای مزیت رقابتی قرار گیرند.وقتی این ارزش ها به اندازه ای باشد که مشتریان با نام تجاری پیوند احساسی محکمی برقرار کنند این پیوند احساسی می تواند منجر به احساس تعهد و وفاداری شود.این احساس وفاداری به نام تجاری می تواند هزینه های بازاریابی پایین تری را به شرکت تحمیل کند و علاوه بر ایجاد وفاداری در مشتریان سبب می شود که آن ها حساسیت کمتری نسبت به قیمت داشته باشند.
مشتری پس از خرید محصول ارزش های حاصل از مصرف آن محصول را با ارزش های مورد انتظار آن مقایسه می کند وقتی ارزش های حاصل از مصرف کالا از ارزش های مورد انتظار مشتری بیشتر باشد مشتری احساس خشنودی می نماید.اگر این روند ادامه یابد مشتری احساس خشنودی خود را با خرید مجدد نام تجاری و توصیه خرید آن به دوستان و نزدیکانش نسبت به شرکت ابزار می دارد.
از جمله عوامل موثر در وفاداری به برند عبارت است از:آگاهی از برند،شهرت و سابقه خدمت،کیفیت ارتباط با مشتری،تن خور خوب

• اعتبار برند

اعتبار نام تجاری عبارت است از باورپذیری اطلاعات مرتبط با موقعیت و موضع محصول که در یک نام تجاری موجود است و مستلزم انجام با ثبات آنچه قول داده شده است می باشد.
اعتبار نام تجاری شرکت نقش مهمی در تاثیرگذاری بر نگرش ها و نیت خرید دارد.اعتبار شرکت بخشی از تصویر یا شهرت مثبت شرکت می باشد.اعتبار شرکت نقش مهمی در توسعه شرکت برای تضمین وام ها،ایجاد شرکت و محصولات دارد.اعتبار شرکت همچنین در شکل دادن هویت شرکت مهم می باشد.مصرف کنندگانی که شرکت را معتبر درک می کنند به احتمال بیشتری تبلیغات و آگاهی های شرکت را مطلوب ارزیابی می کنند و محصولات شرکت را می خرند.
نام تجاری معتبر نشانه ای از موقعیت و موضوع محصول آن،ریسک های درک شده کمتر توسط مصرف کنندگان و هزینه های پایین مصرف کنندگان برای جمع آوری و پردازش اطلاعات برای تصمیم گیری می باشد.همچنین اعتبار کالا ممکن است ادراکات(یا انتظارات) مصرف کننده از کیفیت محصول را افزایش دهد این به این دلیل است که نام تجاری ممکن است بر فرایند روانی که سطوح کیفیت عینی به سطوح کیفیت درک شده تبدیل می شود تاثیر بگذارد.بنابراین ممکن است دو نام تجاری با کیفیت مشابه به دلیل سطوح متفاوت اعتبارشان کیفیت درک شده متفاوتی داشته باشند.
اعتبار نام تجاری،تاثیر تجمعی همه اقدامات انجام شده توسط آن نام تجاری را نشان می دهد.هم تخصص و هم قابل اعتماد بودن یک نام تجاری تاثیرات تجمعی استراتژی ها و اقدامات بازاریابی گذشته و فعلی را نشان می دهند.نام های تجاری که در طول زمان ثبات بیشتری در آمیخته بازاریابی و سرمایه گذاری بالاتری در نام تجاری دارند اعتبار بالاتری خواهند داشت.
شرکت ها می توانند عناصر آمیخته بازاریابی متعددی را مانند ارائه ضمانت های گسترده برای نشان دادن کیفیت محصول استفاده کنند.از جمله مهم ترین شاخص های اعتبار برند عبارتند از:
1-کیفیت محصول
2-تسهیلات پس از فروش
3-فرایند خرید آسان(دسترسی)
4-خلاقیت
5-قابلیت اطمینان و اعتماد

• واکنش مشتری نسبت به برند

ذهنیت مشتریان و وضعیت بازار،تعیین کننده ی نحوه واکنش وپاسخ مشتریان و بازار به برند است.شش بعد کلیدی در رابطه با نحوه واکنش بازار به برند شناسایی شده است.این شش بعد عبارت است از:اقدامات بازاریابی(تبلیغات)،شناخت برند،عملکرد برند،هیجان انگیزی،ارزش اجتماعی،ساختار هزینه
فرآیند ارزش آفرینی برند آشکار می سازد که ایجاد ذهنیت های مطلوب(شناخت برند) منبع اصلی تمامی ارزش آفرینی های برند است.شناخت برند،به ذهنیت های افراد در رابطه با برند اطلاق می گردد و شامل تمامی جنبه های توصیفی و سنجشی اطلاعات مرتبط با برند است.
آگاهی از برند تحت تاثیر عواملی همچون تبلیغات،ارتباط دهان به دهان و ...قرار می گیرد.در حالیکه،بیشتر افراد معمولاَ از مقوله تبلیغات چشم پوشی می کنند،این مورد بخصوص خود یکی از عوامل مهم به موفقیت رساندن بسیاری از بزرگان امر تجارت می باشد.

• آشنایی با شرکت سهامی

شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است ثبت شرکت .به موجب ماده 2 لایحه مزبور"شرکت سهامی،شرکت بازرگانی محسوب می شود، ولو این که موضوع عملیات آن،بازرگانی نباشد".بنابراین،شرکت سهامی به محض تشکیل و ثبت،در زمره شرکت های تجاری قرار می گیرد.هر چند که برای انجام امور غیر تجاری،مانند خرید و فروش آپارتمان،تاسیس شده باشد و با توجه به اینکه موضوع شرکت های تجاری دیگر،باید حتماَ امور تجاری باشد،تا شرکت بازرگانی محسوب گردند،لذا می توان گفت که لایحه اصلاح قانون تجارت،در مورد شرکت های عام و خاص،قائل به استثنا شده و به این طریق خواسته است با وسعت بخشیدن به زمینه های فعالیت،موجبات بیشتر تشکیل آن ها،بخصوص تشکیل شرکت سهامی عام را که در آن سرمایه های کوچک از راه خرید سهام،امکان مشارکت و جریان پیدا می کند،فراهم آورد.
در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد. شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود:شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص

• شرکت سهامی خاص چیست؟

شرکت سهامی خاص شرکتی است که،تمام سرمایه آن منحصراَ به وسیله موسسین تامین می شود. چون تشکیل شرکت های سهامی عام همراه با تشریفاتی طولانی است،مواد اصلاحی قانون تجارت برای امور ساده تری که طبعاَ شرکای کمتری دارد یک نوع شرکت سهامی مقرر داشته که بشرح فوق شرکت سهامی خاص نامیده می شود.
در شرکت سهامی خاص،مجمع عمومی وجود ندارد و تعداد شرکای آن کمتر از شرکت سهامی عام است.در این گونه شرکت ها صدور اعلامیه پذیره نویسی وجود ندارد و در بدو امر 35 % از سرمایه باید در حساب مخصوصی سپرده شود.

• خصوصیات شرکت سهامی خاص

1.سرمایه شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد.
2.تعداد مدیران حداقل 3 نفر است.
3.تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد.
4.در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست.
5.سهام شرکت،قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت،مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است.ضمناَ این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید.
6.در شرکت سهامی خاص،مسئولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.تمام سرمایه آن باید به وسیله موسسین تاسیس گردد(ماده 4 ل.ا.ق.ت) .

• نام شرکت سهامی خاص:

در نام شرکت باید کلمه ی «خاص» قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود و این کلمه در کلیه ی نوشتجات شرکت و آگهی ها باید رعایت گردد.مانند «شرکت سهامی خاص الوند» و قید کلمه ی خاص باید در تمام نوشتجات شرکت تصریحاَ معلوم باشد.زیرا این نوع شرکت ها در حقیقت یک قسم شرکت سهامی خانوادگی و خصوصی است که مراجعه کنندگان باید از آن اطلاع داشته باشند.
همچنین در تعیین نام باید موارد ذیل رعایت گردد:
1.از نام و نام خانوادگی و اسامی خاص استفاده نگردد.
2.اسامی پیشنهادی قبلاَ ثبت نشده باشد.
3.دارای معنا و مفهوم باشد.
4. با فرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد.
5.عدد و لاتین نباشد.
مضاف بر این ، در انتخاب نام ،از کلماتی نظیرشاهد،شهید،جانباز،آزاده،اسامی متبرکه،انتظام،نظام،موزه،کیش،نیروی انسانی،اینترنت،کارگشا استفاده نگردد.
استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد. در ضمن ، حداقل تعداد سیلاب ها در انتخاب نام شرکت 3 سیلاب است.

• تشکیل شرکت سهامی خاص

قانونگذار برای تاسیس شرکت سهامی خاص تشریفات ساده ای را در ماده 20 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است.در ماده مزبور،اقدامات ذیل برای تشکیل شرکت کافی تلقی شده است:
1-امضای اساسنامه
شرکای شرکت سهامی خاص باید شخصاَ یا از طریق وکیل،اساسنامه شرکت را امضا کنند.تهیه طرح اساسنامه و تصویب بعدی آن ضروری نیست،به دلیل آنکه برخلاف آنچه در مورد شرکت سهامی عام صدق می کند،در شرکت سهامی خاص اصولاَ دوره تاسیس وجود ندارد و بنابراین،تدوین طرح اساسنامه که در شرکت سهامی عام وسیله ای است برای مطلع کردن پذیره نویسان از ماهیت شرکتی که قرار است ایجاد شود،در این جا علت وجودی ندارد.
2-تعهد سرمایه
حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال است که باید تماماَ تعهد شود و دست کم 35 درصد آن به حسابی که در بانک افتتاح می شود واریز گردد.
هر گاه قسمتی از سرمایه به صورت آورده غیرنقدی باشد،آورده مزبور باید به طور کامل تسلیم و تقویم شود.ارزیابی آن نیز باید با جلب نظر کارشناس رسمی وزارت دادگستری صورت گیرد.مع ذلک،تصویب ارزیابی مزبور،آن طور که در مورد شرکت سهامی عام مصداق دارد،در شرکت سهامی خاص مطرح نیست؛زیرا در این نوع شرکت تشکیل مجمع عمومی موسس الزامی نیست.در ماده 82 لایحه قانونی 1347 ضمن بیان این نکته مقرر شده است:«نمی توان آورده غیرنقدی را به مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس قبول نمود.»این اقدام برای حفظ حقوق اشخاص ثالث است؛زیرا ممکن است با توافق شرکا بر سر ارزیابی آورده غیر نقدی،اشخاص ثالث متضرر شوند.
تعهد شرکا به پرداخت سرمایه در شرکت سهامی خاص شکل خاصی ندارد و برخلاف آنچه در مورد شرکت سهامی عام در سایر مقالات قبلی گفته شد،شرکا نیاز ندارند مانند پذیره نویسان شرکت سهامی عام ورقه تعهد سهم را امضا کنند.مع ذلک،تعهد آن ها ممکن است به صورت ورقه تعهد هم باشد؛برای مثال،در مواقعی که شرکا از یکدیگر دورند و می خواهند شرکت را به سرعت تشکیل دهند می توانند برای کسب تعهد از یکدیگر از این وسیله استفاده کنند.با این حال،در حین ثبت شرکت،همه آنان باید اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام را امضا کنند،والا مدارک ثبت شرکت ناقص خواهد بود.(بند 2 ماده 20 لایحه قانونی 1347)
3-انتخاب مدیران و بازرسان
شرط دیگر تشکیل شرکت سهامی خاص انتخاب مدیران و بازرسان شرکت است که لازم نیست در مجمع عمومی موسس برگزیده شوند.اما،طبق قسمت اخیر ماده 17 لایحه قانونی 1347 - که در مورد شرکت سهامی عام لازم الاجرا است – مدیران و بازرسان شرکت باید به طور کتبی قبول سمت کنند.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص:

1-دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص،تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه توسط کلیه ی سهامداران
2-دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه ی سهامداران رسیده باشد.
3-دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
4-دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
5-فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین برابر اصل شود.
6-ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا باز شده است.
تذکر:در صورتی که مقداری از سرمایه ی شرکت آورده ی غیر نقدی باشد(اموال منقول و غیر منقول)ارائه ی تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری الزامی است و در صورتیکه اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه ی اصل سند مالکیت ضروری است.
7-ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها
8-کپی کارت ملی
توجه:کلیه شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.

• به موجب ماده ی 8 قانون اصلاحی،اساسنامه شرکت سهامی خاص،باید دارای مواد ذیل باشد:

1-نام شرکت
2-موضوع شرکت به طور صریح و منجز
3-مدت شرکت
4-مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن،اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5-مبلغ سرمایه ی شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک.
6-تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها،در صورتی که ایجاد سهام
7-تعیین مبلغ پرداخت شده ی هر سهم و نحوه ی مطالبه ی بقیه ی مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود.
8-نحوه ی انتقال سهام با نام
9-طریقه ی تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس
10-در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن.
11-شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه ی شرکت.
12-مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی.
13-مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره ی آن ها.
14-طریقه ی شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات جامع عمومی.
15-تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه ی تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا استعفا می کنند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند.
16-تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران.
17-تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.
18-قید این که شرکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت بازرس.
19-تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه.
20-نحوه ی انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه ی امور آن.
21-نحوه ی تغییر اساسنامه.

شرکت تجاری عبارت از آنست که به موجب قرارداد دو یا چند نفر هر یک مقداری سرمایه می گذارند و گرفتن کارت بازرگانی فوری با آن عملیات تجارتی انجام می دهند و سود و زیان حاصله را تقسیم می کنند.

• انواع شرکت های تجاری

در یک طبقه بندی،شرکت های تجاری را از لحاظ میزان مسئولیت اعضا می توان به چهار دسته به شرح ذیل تقسیم نمود:
1-شرکت های تجاری سرمایه ای
در این شرکت ها مسئولیت شرکا محدود به میزان سرمایه یا درصد سهام سرمایه هر شریک می باشد،مانند شرکت های سهامی عام و خاص و شرکت با مسئولیت محدود
2-شرکت های تجاری شخصی
در این نوع شرکت ها مسئولیت شرکا نامحدود است و تعهدات شرکت تسری به همه دارایی شرکا می نماید،مانند شرکت های تضامنی و نسبی
3-شرکت های تجاری مختلط
در این نوع شرکت ها مسئولیت بعضی از شرکا محدود به سرمایه آن ها و مسئولیت دیگران نامحدود است.این شرکت ها در واقع از اختلاط شرکت های سرمایه ای و شخصی به وجود می آیند،مانند شرکت های مختلط سهامی و غیر سهامی.شرکای نوع اول را شرکای عادی و شرکای نوع دوم را شرکای ضامن می گویند.
4-شرکت های تجاری کمیتی
در این نوع شرکت ها تعداد سرمایه گذاران زیاد است و شرکا مسئولیتی ندارند و اصولاَ قصد از ایجاد آن ها رفاه اعضای آن است.شرکت های تعاونی از این دسته اند.

• اقسام شرکت های تجاری

شرکت های تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی شده اند.
1.شرکت های سهامی
2.شرکت های با مسئولیت محدود
3.شرکت های تضامنی
4.شرکت های نسبی
5.شرکت های مختلط سهامی
6.شرکت های مختلط غیر سهامی
7.شرکت های تعاونی تولید و مصرف

• اسم شرکت

شرکت مانند اشخاص حقیقی نامی دارد که به آن موسوم است و قانون تجارت ایران نیز در مورد همه شرکت ها مقرر کرده است که تحت نامی خاص تشکیل می شوند.
معمولاَ اسم شرکت اسم تجاری او نیز هست و از این نظر ، دارای ارزش اقتصادی بوده قسمتی از دارایی شرکت را تشکیل می دهد که قابل انتقال است ( ماده 579 ق.ت) به همین دلیل ، جز در مورد شرکت تضامنی ( ماده 117 ق.ت ) اگر اسم شرکت اسم یکی از شرکا باشد ، پس از خروجش از شرکت ، نمی تواند بدون عوض تغییر اسم شرکت را تقاضا بکند ، چه اسم مزبور متعلق به شرکت است و جزء دارایی محسوب می شود.
در انتخاب نام شرکت باید به نکات ذیل توجه داشت:
*جهت تعیین اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
* دارای سابقه ثبت نباشد.
*دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
*واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
*لاتین نباشد.
*از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
*در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
*برای انتخاب نام شرکت،نباید از کلمات کلیشه ای و خسته کننده استفاده کرد.
*استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
*اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.

• ثبت شرکت

برای آنکه شرکتی به ثبت برسد ، رعایت یک سلسله اصول ضروری است.والا قابلیت ثبت نخواهد داشت.مقررات ثبت شرکت ها ، هم در قانون تجارت پیش بینی شده اند و هم در قانون ثبت شرکت ها.
ثبت شرکت ها در تهران در اداره ای به نام " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " انجام می شود که یکی از دوائر اداره کل ثبت اسناد و املاک است. در خارج از تهران ، به موجب ماده 2 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه ( مصوب 1311 ) ، ثبت شرکت در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل می آید.در نقاطی که اداره یا شعب ثبت اسناد وجود نداشته باشد ، در دفتر دادگاه محل انجام خواهد گرفت.در صورت اخیر ، شرکت باید در ظرف سه ماه از تاریخ تاسیس اداره یا شعبه اسناد در محل استقرار دادگاه ، خود را در دفتر ثبت اسناد به ثبت برساند.تقاضای ثبت شرکت باید توسط مدیران شرکت به عمل آید.
اولین گام جهت ثبت شرکت،فراهم نمودن مدارک لازم است. قانونگذار برای تاسیس و ثبت هر یک از انواع شرکت مدارک جداگانه ای را پیش بینی نموده است که در ذیل به آن ها اشاره می کنیم.
_مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت سهامی عام:
1.دو نسخه اساسنامه ی شرکت
2.دو نسخه اظهارنامه
3.دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موًسسین
4.دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
5.اگهی دعوت مجمع موًسسین در روزنامه ی تعیین شده
6.فتوکپی شناسنامه ی مدیران(در مورد اشخاص حقوقی ارائه ی برگ نمایندگی الزامی است)
7.گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل 35 % سرمایه ی شرکت
8.ارائه ی مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز
_ مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت سهامی خاص:
1.دو برگ اظهارنامه شرکت
2.دو جلد اساسنامه شرکت
3.دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
4.دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب
5.ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
6.ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری (اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیر منقول باشد)
7.ارائه اصل سند مالکیت (اگر اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت باشد)
8.گواهی عدم سوءپیشینه ی کیفری همه ی اعضای هیات مدیره و بازرسان شرکت
9.ارائه ی اقرارنامه ی همه ی اعضا ی هیات مدیره مبنی بر اینکه کارمند رسمی دولت نیستند و مدیر عامل مبنی بر اینکه در شرکت دیگری سمت مدیریت عامل را دارا نیست.
10.در صورتیکه اعضا با سهامداران شخص حقوقی باشند،کپی آگهی تاًسیس،روزنامه ی رسمی،کپی روزنامه ی رسمی آخرین تغییرات + کپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده ی نماینده ی شخص حقوقی
11.در صورت حضور سهامدار خارجی در صورتیکه شخص حقیقی باشد کپی برابر اصل پاسپورت و ترجمه ی رسمی آن،در صورتیکه شخص حقوقی باشد ارائه ی گواهی ثبت شرکت در مرجع ثبت شده ی آن کشور که مبین آخرین وضعیت شرکت و ترجمه ی رسمی آن،همینطور اصل و ترجمه ی وکالتنامه
12.ارائه ی مجوز مربوط به فعالیت از مرجع ذیربط در صورت نیاز
_مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود:
1.دو برگ تقاضانامه ی ثبت شرکت ها با مسئولیت محدود
2.دو برگ شرکت نامه
3.دو نسخه از اساسنامه
4.دو نسخه صورت جلسه ی مجمع عمومی موًسسین و هیاًت مدیره
5.فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران(اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)
6.اخذ و ارائه مجوز مربوطه(در صورت نیاز)
_مدارک مورد نیاز برای شرکت تضامنی:
1.دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
2.دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
3.دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
4.دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
5.دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
6.اصل مجوز فعالیت از مراجع ذی ربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7.تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکاء،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشند)
8.اصل گواهی عدم سوءپیشینه جهت امضای هیئت مدیره،مدیر عامل
9.اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
_مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تعاونی)هر کدام در 4 نسخه)
1.صورتجلسه ی تشکیل مجمع موًسس و اولین مجمع عمومی عادی و اسامی اعضا و هیاًت مدیره ی منتخب و بازرسان و مدیر عامل شرکت
2.اساسنامه ی مصوب مجمع عمومی
3.دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
4.طرح پیشنهادی و ارائه ی مجوز وزارت تعاون
5.رسید پرداخت مقدار لازم التاًدیه ی سرمایه،طبق اساسنامه
6.مدارک دعوت تشکیل اولین جلسه ی مجمع عمومی عادی(موضوع بند 2 ماده ی 32)
7.موافقت نامه ی تشکیل شرکت یا اتحادیه(تبصره ی ماده ی 51)
8.مجوز ثبت شرکت یا اتحادیه (بند 28 ماده ی 66 و بند 4 ماده ی 51)
_مدارک مورد نیاز جهت اخذ پروانه تاسیس شرکت تعاونی:
1.فتوکپی مدارک ثبت تعاونی که از مرجع ثبت دریافت شده است.
2.نسخه ای از روزنامه رسمی که آگهی تشکیل شرکت تعاونی در آن چاپ شده است.
3.تقاضانامه برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان اداره تعاون نوشته شده است.
_مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت مختلط سهامی:
1.یک نسخه مصدق از شرکت نامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه
3.اسامی مدیر یا مدیران شرکت
4.نوشته ای با امضای مدیر شرکت ،حاکی از تعهد پرداخت تمام سرمایه و پرداخت واقعی لااقل ثلث از آن سرمایه
5.سوابق مصدق از تصمیمات مجمع عمومی در موارد مذکور در مواد 40،41،44
6.نوشته ای با امضای مدیر شرکت،حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی شرکای ضامن و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی
_مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت مختلط غیر سهامی:
1.یک نسخه ی مصدق از شرکت نامه
2.یک نسخه ی مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3.اسامی شرکت یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند.
_مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت نسبی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه ( اگر باشد )
3.نام مدیر یا مدیران شرکت
4.نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی
برای ثبت شرکت ها ، ماده 10 قانون ثبت شرکت ها اصل مطالبه حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است.از آن جا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است ، ذکر جزییات آن در این جا ضرورت ندارد.
البته لازم به توضیح است که علاوه بر ثبت شرکت ، خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید انتشار پیدا کند ( ماده 197 ق.ت ) این امر باید در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت و توسط اداره ثبت محل یا جانشین آن ، بسته به مورد ، در مجله رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت ، به خرج خود شرکت انجام گیرد.( ماده 6 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه و تبصره آن ) مطابق ماده 7 نظامنامه مذکور ، این خلاصه باید متضمن نکات ذیل باشد:
1.نمره و تاریخ ثبت شرکت
2.مقدار سرمایه ( با تشخیص مقداری از آن که پرداخت شده و مقداری که شرکا پرداخت آن را تعهد کرده اند )
3.اسامی مدیر یا مدیران
4.تاریخ آغاز شرکت و ختم شرکت، در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.
در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط اعم از سهامی و غیر سهامی ، علاوه بر نکات فوق باید اسم تمام شرکای ضامن نیز منتشر شود.

مؤسسات فرهنگی و هنری تشکیلاتی است که با اهداف و مقاصد فرهنگی و هنری اعم از انتفاعی یا غیر انتفاعی ثبت شرکتها (بر طبق ماده ٥٨٤ قانون تجارت و آئین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و مؤسسات غیر تجاری مصوب ١٣٣٧) به مسئولیت اشخاص حقیقی یا حقوقی اعم از دولتی، عمومی و خصوصی، افراد واجد شرایط برای فعالیت در یک یا چند قلمرو فرهنگی، هنری سینمایی و مطبوعاتی با سرمایه ایرانی تشکیل می‌دهند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز تأسیس، نظارت بر فعالیت ها و انحلال آنها را صادر می‌کند.

الف) شرایط متقاضی :
١- معرفی حداقل ٣ نفر به عنوان اعضاء هیأت مؤسس برای مؤسسه چند منظوره و دو نفر برای مؤسسه تک منظوره
٢- افراد متأهل حداقل باید ٢٥ سال و افراد مجرد حداقل ٢٧ سال داشته باشند.
٣- داشتن مدرک کارشناسی یا معادل آن (حداقل)
٤- داشتن صلاحیت علمی و تخصصی و سوابق فرهنگی و هنری متناسب با موضوع فعالیت
٥- داشتن کارت پایان خدمت وظیفه عمومی یا برگ معافیت دائم
٦- نداشتن سوءپیشینه کیفری به تأیید مراجع ذیصلاح و برخورداری از حسن شهرت
٧- مهجور نبودن و نداشتن ورشکستگی به تقلب و تقصیر
٨- داشتن امکانات کافی و مناسب
٩- داشتن سابقه مؤثر فعالیت در مؤسسات و مراکز فرهنگی چند منظوره

ب) مدارک مورد نیاز :
1- تکمیل درخواست تأسیس و معرفی مدیر مسئول
٢- کامل کردن پرسشنامه مشخصات انفرادی (برای همه اعضای هیأت مؤسس)
٣- تصویر از همه صفحات شناسنامه و کارت ملی (رونوشت برابر با اصل)
٤- تصویر گواهی انجام خدمت وظیفه عمومی یا داشتن برگ معافیت دائم (رونوشت برابر با اصل)
٥- اصل گواهی مبنی بر نداشتن سوءپیشینه کیفری مؤثر برای همه‌ِ اعضای مؤسس و عدم اعتیاد به مواد مخدر برای مدیر مسئول
٦- تصویر آخرین مدرک تحصیلی یا معادل آن (مدرک کارشناسی یا بالاتر) رونوشت برابر با اصل
٧- ٧ قطعه عکس ٤×٣ جدید و پشت نویسی شده
٨- یک نسخه اساسنامه به انضمام صورت جلسات انتخاب ارکان اصلی
٩- ارائه سوابق مؤثر و مستند در حوزه فعالیت‌های پیشنهادی
شایان ذکر است کلیه تصاویر مدارک از قبیل: شناسنامه، کارت پایان خدمت و ... باید از ٢/١ کاغذ A٤ کوچکتر نبوده و فتوکپی مدارک تحصیلی از یک صفحه کاغذ A٤ بزرگتر نباشد.

• موضوعات پیشنهادی فعالیت های فرهنگی و هنری (جهت انتخاب و درج در اساسنامه)

بخش اول: فعالیت‌های عمومی
١. گردآوری، تألیف، تدوین مقالات، ترجمه ( غیر رسمی ) متون و کتاب به زبان‌های خارجی و یا بالعکس.
٢. حروفچینی، ویرایش و تصحیح، تنظیم، طراحی و صفحه آرایی کتاب و نشریه.
٣. برگزاری جلسات در خصوص معرفی، بررسی و نقد کتاب و نشریه و انتخاب و اهدای جوایز.
٤. مشارکت در برگزاری همایش و سمینار و همکاری در برپایی نمایشگاه، مسابقات و جشنواره های فرهنگی و هنری.
٥. مطالعات و تحقیقات در موضو عات متناسب با اهداف و فعالیت های مؤسسه و اجرای طرح های پژوهشی.
٦. کمک و همکاری جهت گسترش تحقیقات، پژوهش های فرهنگی هنری، گردآوری و تدوین مجموعه های مستند درباره مسائل فرهنگی، اجتماعی و تاریخی ایران و سایر کشورها.
٧. مبادلات فرهنگی از طریق ارائه خدمات و کالاهای فرهنگی و هنری از قبیل : کتاب، مطبوعات، نوارهای صوتی و تصویری و نرم افزارهای رایانه ای.
٨. طراحی و اجرای نظام های اطلاع رسانی و یا ایجاد کتابخانه برای سازمان ها و مؤسسات.
٩. گردآوری، تنظیم، تدوین و انتشار نمایه نامه و فهرست های موضوعی در زمینه های گوناگون.
١٠. طراحی و تشکیل بانک های اطلاعاتی در موضوعات گوناگون و برنامه ریزی اجرا در حوزه سازماندهی اسناد و مدارک فرهنگی هنری ارائه خدمات مشورتی در قلمرو مدیریت.
١١. طراحی و اجرا در ایجاد دبیرخانه، مرکز اسناد و پایگاه اطلاعاتی برای خدمات اطلاع رسانی در زمینه های فرهنگی و هنری، علوم قرآنی و معارف اسلامی.
١٢. ارائه خدمات فهرست نویسی، نمایه سازی و سندآرایی مدارک و اسناد فرهنگی.
١٣. عرضه محصولات رایانه ای مجاز در زمینه زبان و ادبیات فارسی، معارف اسلامی و علوم قرآنی.
١٤. تهیه و عرضه محصولات فرهنگی هنری دارای مجوز از قبیل : نوارهای کاست، فیلم های ویدئویی و. ...
١٥. برگزاری نشست های فرهنگی، ادبی، شعر و شاعران ( به صورت غیر مستقل و وابسته به مؤسسه ).
١٦. تلاش به منظور گردآوری آثار فرهنگی هنری به منظور کمک به حفظ و حراست از میراث فرهنگی.
١٧. کوشش در جهت شناساندن فرهنگ و تمدن ایران و اسلام.
١٨. ارائه خدمات پیمان مدیریت برای اجرای پروژه های فرهنگی هنری.
بخش دوم: فعالیت‌های خاص
اقدام برای درج فعالیت های انتخابی در این بخش، صرفا پس از آشنایی از ضوابط مربوطه، ارائه درخواست و کسب مجوز از مراجع ذی ربط امکان پذیر بوده و لازم است به نکات ذکر شده در راهنمای انتخاب فعالیت ها، توجه کافی مبذول شود.
الف) فعالیت های فرهنگی:
١. طراحی و برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت آزاد فرهنگی از قبیل : کلاس های داستان نویسی، بررسی و نقد کتاب.
٢. انجام فعالیت های انتشاراتی به منظور انتشار کتاب.
٣. تهیه و توزیع کتاب در داخل و خارج از کشور.
ب) فعالیت های هنری:
١. طراحی و برگزاری دوره‌های آموزشی کوتاه مدت آزاد هنری.
٢. تأسیس نگارخانه و یا برگزاری نمایشگاه های هنری.
٣. برگزاری کنسرت های موسیقی و جشنواره های هنری.
٤. برگزاری هنرهای نمایشی.
٥. تأسیس مرکز تهیه و تکثیر آثار صوتی و شنیداری.
٦. تأسیس استودیوهای صدابرداری.
٧. اعزام گروه های هنری و یا دعوت از آنان برای اجرای مراسم.
ج) فعالیت های سینمایی و سمعی بصری:
١. طراحی و برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت آزاد سینمایی.
٢. برگزاری جشنواره های سینمایی و نمایشگاه های عکس، اسلاید.
٣. تهیه فیلم های سینمایی و تلویزیونی، ویدئویی، انیمیشن و رایانه ای اعم از داستانی، مستند، آموزشی، صنعتی و تاریخی متناسب با اهداف مؤسسه و مطابق با ضوابط مربوطه.
د) فعالیت های مطبوعاتی و تبلیغاتی :
١. طراحی و برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت آزاد مطبوعاتی.
٢. انتشار نشریات عمومی و یا تخصصی، ویژه نامه و نشریه داخلی.
٣. تأسیس خبرگزاری در زمینه های عمومی و یا تخصصی.
٤. تهیه، تنظیم، مشاوره و اجرای برنامه های تبلیغاتی، روابط عمومی و انجام دادن سایر خدمات برای معرفی و فروش کالا یا خدمات مربوطه از طریق تأسیس کانون آگهی و تبلیغاتی.
٥. تأسیس دفاتر نمایندگی های مطبوعاتی و سایر رسانه ها.
٦. قبول نمایندگی و یا تأسیس دفاتر جهت توزیع نشریات و یا ایجاد فروشگاه برای عرضه مستقیم مطبوعات.
٧. طراحی و برگزاری نمایشگاه های مطبوعاتی عمومی و یا تخصصی.
٨. تأسیس دفتر خدمت رسانی به خبرنگاران و روزنامه نگاران.
ه) فعالیت‌های آموزشی:
طراحی و برگزاری دوره های آموزشی فرهنگی و هنری (خارج از سر فصل های دروس مصوب آموزش های رسمی وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و... ) در سطوح مختلف به شرح ذیل می‌باشد:
· دوره های تک مهارتی در زمینه‌های:
١. فرهنگی: لیتوگرافی، چاپ، صحافی، کتابداری و...
آشنایی با مفاهیم و معارف اسلامی در حوزه علوم قرآنی، نهج‌البلاغه، احکام اسلامی و سیره ائمه اطهار (ع) [١٩٢٢٨/ص/٧٥]
آموزش زبان‌های خارجی برای افراد بالای بیست سال
٢. هنری: موسیقی، حجم سازی، چهره پردازی، طراحی لباس، بازیگری ( تئاتر )، عکاسی، نقاشی، خوشنویسی، کامپیوتر گرافیک ( طراحی و. .. ) هنرهای دستی، نگارگری و...
٣. سینمایی و سمعی بصری: کارگردانی، فیلمسازی، عکاسی، بازیگری ( سینما ) و...
٤. مطبوعاتی: روزنامه نگاری، خبرنگاری، صفحه آرایی، ویراستاری و روابط عمومی.
· دوره های مهارت آموزی ( کارودانش ) در زمینه های:
١. فرهنگی، مطبوعاتی از قبیل : طراحی و صفحه آرایی کتاب و نشریات، چاپ و صحافی.
٢. هنری، سینمایی و سمعی بصری از قبیل : عکاسی و فیلمبرداری، هنرهای دستی.

شایان ذکر است آنچه در فهرست زمینه فعالیت های پیشنهادی ذکر گردیده است حصری نبوده و متقاضیان می توانند زمینه فعالیت های خارج از نمونه های ذکر شده را نیز متناسب با حوزه شرح وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزینند.
بدیهی است موارد انتخاب شده نباید بیش از توانایی ها و امکانات مورد نیاز به ویژه سوابق و تجربه های فرهنگی اعضای هیأت مؤسس باشد.

شرکت های خارجی شرکت هایی هستند که در ممالک خارج تشکیل و به وسیله ی تاَسیس شعبه در ایران به امر تجارت اشتغال دارند. هزینه پلمپ دفاتر چون شرکت های مزبور هم می بایست از لحاظ رعایت نظم در تحت نظارت دولت بوده و به ثبت برسند، قانون ثبت شرکت ها در تاریخ 18 خرداد 1310 تصویب، و شرکت های خارجی به موجب آن ملزم به ثبت گردیدند و برای ثبت آن ها هم مقرراتی قید گردید.
در این مطلب، به بررسی نحوه ی ثبت شعبه شرکت خارجی خواهیم پرداخت . خاطر نشان می شویم ، چنانچه قصد دارید شرکت خود را به ثبت برسانید کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر با چندین دهه سابقه ی درخشان، مستعدند تا شما را در تحقق اهدافتان یاری رسانند.برای این امر، کافیست با همکاران ما تماس حاصل نمایید.
قبل از ورود به بحث، ابتدا باید به این سوال اساسی پاسخ داده شود که اصولاَ کدام شعبات شرکت های خارجی در ایران ، اجازه ثبت دارند؟
به موجب قانون، تنها شرکت هایی می توانند در ایران اقدام به ثبت شعبه و نمایندگی نمایند که شرکت های ایرانی مجاز به انجام عمل متقابل در کشور متبوع باشند. یعنی اگر در کشور متبوع شرکت خارجی ثبت شرکت یا نمایندگی های ایرانی دارای مجوز باشند، شرکت و نمایندگی های آن کشور نیز می توانند در ایران اقدام به ثبت شعبه یا نمایندگی خود نمایند.

• مقررات عمومی آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه و نمایندگی شرکت های خارجی چیست؟

هر فرد حقیقی یا حقوقی واجد شرایط که تمایل به اقدام در این راستا دارد ، باید شرایط عمومی ذیل را در نظر داشته باشد :
1-ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری
2- افزایش صادرات غیر نفتی جمهوری اسلامی ایران
3- ارائه خدمات بعد از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی
4- انجام عملیات اجرایی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می شود.
5- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاران شرکت خارجی در ایران
6- همکاری با شرکت های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام کار در کشورهای ثالث
7- انجام فعالیت هایی که مجوز آن توسط دستگاه های دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند، صادر می گردد از قبیل ارائه خدمات در زمینه بازاریابی

• فرآیند ثبت شعبه

در صورتی که تقاضای ثبت شعبه ضمن تقاضای ثبت اصلی باشد باید با تعیین محل شعبه و معرفی مدیر آن یا کسی که حق امضا در شعبه دارد ، در ذیل ثبت اصلی شرکت مزبور نیز به ثبت برسد.اگر بعد از ثبت شرکت شعبه دائر شود ، تقاضای ثبت شعبه به موجب اظهارنامه ای خواهد بود که رونویس تصدیقی که برای ثبت شرکت اصلی در ایران داده شده و اختیارنامه ی مدیر شعبه ضمیمه ی آن گردد ،سپس مبادرت به ثبت شعبه خواهد شد.در هر حال دو آگهی تاسیس شعبه از سوابق مربوط به شعبه ،به محلی که شعبه دائر می شود فرستاده خواهد شد تا اداره یا دائره ی ثبت محل نیز همان آگهی را در روزنامه ی محلی منتشر نمایند.

• وفق ماده 4 قانون ثبت شرکت ها ، مدارک لازم جهت ثبت شعبه به قرار ذیل است :

1- نسخه مصدق تصویب مجمع عمومی فوق العاده یا هیات مدیره و در صورت تفویض اختیار به هیات مدیره در مورد تاسیس شعبه در اساسنامه مبنی بر تاسیس شعبه در تهران
2- داشتن قرارداد با یکی از وزارتخانه یا نهادهای انقلابی و یا اجازه از یکی از وزارتخانه ها
3- نسخه مصدق اساسنامه شرکت
4- نسخه مصدق اظهارنامه شرکت
5- وکالتنامه مبنی بر تعیین نماینده عمده و اختیارات تفویض شده به آن
نکته : کلیه مدارک می بایست به زبان فارسی ترجمه شده باشد و به تایید رسمی مترجمان وزارت دادگستری رسیده باشد .
پس از بررسی مدارک فوق توسط کارشناس و اخذ هزینه حق الثبت ، چنانچه در مدارک ارسالی نقص و ایرادی نباشد ، کارشناس دستور ثبت آن را صادر می کند و مراتب جهت اطلاع عموم در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران آگهی می گردد.
به موجب ماده ی 18 نظامنامه ی مذکور،پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن،اداره ی ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه ی آن به تقاضاکننده بدهد.تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:
1) نام کامل شرکت
2) نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3) مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4) تابعیت شرکت
5) مقدار سرمایه ی شرکت در تاریخ تقاضا
6) در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکت تقاضاکننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است
7) شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند
8) تاریخ ثبت
9) امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی
در تصدیقنامه ، محل شعبه نیز می بایست قید شود.

مالکیت فکری یا معنوی مشتمل بر دو قسمت کلی است :

• مالکیت صنعتی
• حقوق مولف ، مصنف و هنرمند

مالکیت صنعتی شعبه ای از حقوق تجارت است که حقوق غیرمادی ناشی از علائم مشخص کننده مانند : اخذ کارت بازرگانی فوری علائم تجاری یا صنعتی و یا خدماتی ، اسم تجاری ، سمبل یا علامت و مشخصات منشاء کالا را مورد مطالعه قرار داده و به حقوق حاصل از خلاقیت و نوآوری از قبیل : ورقه های اختراع ، گواهی اشیاء مصرفی و بالاخره به اشکال و ترسیمات و مسایل راجع به رقابت نامشروع و سوء استفاده از حقوق مالکیت صنعتی می پردازد.
امروزه ، مالکیت صنعتی چه در حقوق داخلی و چه در سطح بین المللی، به علت الزامات بازرگانی بین المللی و روابط اقتصادی کشورها با یکدیگر ، مورد حمایت جدی قرار گرفته و به مخترع مبتکر، و بالاخره به فرد خلاق امکان می دهد که به طور انحصاری از علامت یا اختراع خود استفاده کند و فرد متجاوز به حقوق خود را از طریق حقوقی یا جزایی تحت تعقیب قانونی قرار دهد. ( مواد 528 تا 530 ق. م. اسلامی – تعزیرات )

• مرجع ثبت مالکیت صنعتی ( طرح صنعتی ، اختراعات و علایم تجاری )

وفق ماده 52 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری ؛ تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی و همچنین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوط به کنوانسیون های ذی ربط به عهده سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است.
ثبت کلیه موضوعات مالکیت صنعتی ، اعم از اختراع ، علامت ، علامت جمعی و طرح صنعتی نیز توسط اداره مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور انجام می شود. در مواردی که مراجع دیگر به موجب قانون اقدام به بررسی و ثبت می نمایند در صورتی از حمایت ها و امتیازات مذکور در قانون مذکور بهره مند می شوند که حسب مورد مالکیت یا اختراع آن ها در اداره مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد.
اداره مالکیت صنعتی با استفاده از شیوه های نوین ، دفاتر جداگانه ای برای ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری پیش بینی می کند. ( ماده 53)
لازم به ذکر است ، علائم جمعی در بخش ویژه ای در دفتر ثبت علائم ، ثبت می شود.
اطلاعات موجود در دفاتر ثبت قابل دسترسی همگان بوده و هر شخص می تواند برابر مقررات مندرج در آیین نامه اجرایی ، اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت نماید.
اداره مالکیت صنعتی ، کلیه آگهی های مذکور در قانون فوق را در روزنامه رسمی کشور منتشر خواهد کرد. همچنین اداره مالکیت صنعتی مجاز است هر گونه اشتباه در ترجمه یا نسخه برداری، اشتباه اداری ، اشتباه در اظهارنامه و یا اشتباه در هر یک از ثبت های انجام شده طبق این قانون یا آیین نامه اجرایی را تصحیح کند. ( ماده 56)
اداره مالکیت صنعتی پس از دریافت هر گونه درخواست مبنی بر تمدید مهلت انجام هر اقدامی که در این قانون یا آیین نامه اجرایی آن پیش بینی شده است ، پس از بررسی شرایط موجود می تواند آن را تمدید نماید. این کار پس از اعلام به اشخاص ذی نفع طبق مقررات مذکور در آیین نامه انجام می شود.
اداره مالکیت صنعتی قبل از اعمال اختیارات قانونی ، به طرفی که می خواهد علیه او تصمیم بگیرد فرصت کافی می دهد تا مطالب خود را اعلام نماید. در این صورت هر گونه تصمیم با لحاظ اعلام مذکور اتخاذ می شود.
رسیدگی به اختلافات ناشی از اجراء این قانون و آیین نامه اجرایی آن در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاه های عمومی تهران می باشد که حداکثر تا شش ماه بعد از تاریخ تصویب این قانون توسط رئیس قوه قضاییه تعیین می گردد.
تصمیمات اداره مالکیت صنعتی توسط اشخاص ذی نفع قابل اعتراض است و دادخواست مربوط باید ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ تصمیم به ذی نفع و یا اطلاع او از آن ، به دادگاه صالح تقدیم گردد.
تجدید نظر خواهی از آراء و نحوه رسیدگی ، تابع مقررات آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی است.

شرکت های انفورماتیکی به شرکت هایی اطلاق می شود که در اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری به ثبت رسیده باشند و موضوع فعالیت مندرج در اساسنامه آن ها صرفاَ در زمینه فعالیت های انفورماتیکی و حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات باشد. پلمپ دفاتر این گونه شرکت ها برای بستن قراردادهای دولتی و احراز صلاحیت نیاز به گواهی رتبه بندی دارند که از طریق شورای عالی انفورماتیک کشور (معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور) صادر می گردد.مدارک لازم جهت اخذ گرید انفورماتیک شامل کلیه مدارک ثبتی شرکت و مدارک شناسایی و تحصیلی اعضاء ، لیست کارکنان و اجاره نامه رسمی برای شروع می باشد.
رتبه بندی شرکت های انفورماتیک به صورت 1 تا 7 بوده که در آن رتبه 7 پایین ترین و رتبه 1 بالاترین درجه را دارد. شرکت های تازه تاسیس و یا شرکت هایی که فاقد اظهارنامه مالیاتی باشند در صورتی که واجد شرایط لازم باشند می توانند در حداکثر دو رشته رتبه 7 را اخذ نمایند.
رتبه بندی شرکت های انفورماتیک در 15 شاخه زیر انجام می گیرد:
1. رائه و پشتیبانی سخت‌افزاری Mainframe
2. تولید و ارائه رایانه‌های غیرMainframe
3. تولید و ارائه دستگاه‌های جانبی
4. تولید و ارائه قطعات و ملزومات
5. تولید و پشتیبانی نرم‌افزارهای سفارش مشتری
6. ارائه و پشتیبانی بسته‌های نرم‌افزاری و نرم افزارهای حامل محتوا
7. ارائه و پشتیبانی نرم‌افزارهای پایه، سیستم و ابزارها
8. خدمات شبکه‌های اطلاع رسانی Providers
9. شبکه داده‌های رایانه ای و مخابراتی
10. امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات
11. مشاوره و نظارت بر اجرای طرح‌های انفورماتیکی
12. آموزش و پژوهش
13. خدمات پشتیبانی
14. سیستم‌های ویژه
15. سیستم های اتوماسیون صنعتی

• شرایط رتبه بندی شرکت های انفورماتیکی

مدیر عامل شرکت انفورماتیکی باید دارای مدرک تحصیلی حداقل لیسانس در رشته های مرتبط و یا حداقل 2 نفر کارشناس به صورت تمام وقت باشد. بنابراین برای اخذ رتبه انفورماتیک مدارک تحصیلی مدیر عامل و کارشناسان مورد بررسی قرار می گیرد. مدیرعامل می بایست در یکی از رشته های علوم کامپیوتر و مهندسی کامپیوتر (سخت افزار و نرم افزار و کلیه گرایش ها)، مهندسی فناوری اطلاعات، مهندسی برق، مهندسی مکانیک، مهندسی عمران، مهندسی شیمی، مهندسی صنایع، ریاضی، فیزیک و آمار دارای حداقل مدرک کارشناسی معتبر از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باشد و به طور تمام وقت در شرکت حضور داشته باشد. ملاک تمام وقت بودن ارائه فهرست بیمه شرکت است. در صورتی که مدیر عامل مدرک دیپلم یا فوق دیپلم داشته باشد با ارائه سابقه کار تخصصی در زمینه انفورماتیک و عضویت در هیئت مدیره یا مدیرعاملی شرکت های دارای گواهی رتبه بندی انفورماتیک (دیپلم: 10 سال- فوق دیپلم کامپیوتر: 4 سال- فوق دیپلم در رشته های مرتبط: 6 سال-فوق دیپلم در سایر رشته ها: 8 سال) می تواند نسبت به اخذ رتبه اقدام نماید. همچنین ، شرکت مذکور می بایست حداقل دارای دو کارشناس تمام وقت (با ارائه سه فهرست بیمه متوالی) با حداقل مدرک کارشناسی در رشته های مذکور باشد.
تذکر : چنانچه یک شرکت انفورماتیکی فاقد این شرط باشد، دبیرخانه شورا باید وارد عمل شود.
فرم خود اظهاری فهرست تفصیلی احراز صلاحیت می بایست توسط بخش مدیریت شرکت تکمیل شود.
ارائه اظهارنامه مالیاتی سال گذشته شرکت که تمام صفحات آن با مهر حوزه مالیاتی مربوطه سازمان امور مالیاتی ممهور شده باشد، الزامی است.
ملاک های ارزیابی شرکت های انفورماتیک برای اخذ رتبه نیروی انسانی، درآمد و رضایت مشتریان می باشد. محاسبه عامل درآمد به صورت محاسبه میزان درآمد مشمول مالیات اظهار شده در اظهارنامه های مالیاتی یا برگه قطعی مالیاتی شرکت می باشد. ملاک ارزیابی، میانگین دو سال آخر فعالیت ملاک است.
محاسبه عامل نیروی انسانی، میزان دستمزد اظهارشده در جدول مربوط به حقوق و دستمزد پرداختی اظهارنامه مالیاتی خواهد بود و سرانجام محاسبه امتیاز کل با فرمول حقوق پرداختی 1/6 + درآمد مشمول مالیات 0/4 = y به دست می آید.
ضریب کاهنده رضایت مشتری: هر حکمی علیه شرکت که از سوی دادگاه های صالحه در قوه قضاییه و نظام صنفی رایانه ای (شورای انتظامی استان و شورای انتظامی کل) صادر شده باشد، در اولین سال اقدام به رتبه بندی، موثر واقع می شود و تاثیر آن به مدت 4 سال پس از صدور حکم باقی خواهد ماند.
گواهی رتبه بندی شرکت های انفورماتیک به مدت یک سال اعتبار دارد و پس از آن با ارائه اظهارنامه مالیاتی جدید، شرکت ها می توانند امتیاز بیشتری کسب کرده و رتبه بالاتری اخذ نمایند.

بر اساس ماده 51 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت ، ثبت شرکت های سهامی عام می توانند به منظور جذب نقدینگی دست به انتشار اوراق قرضه بزنند.
طبق ماده 52 لایحه قانونی اوراق قرضه اوراق قابل معامله است که معرف مبلغی وام است با بهره معین که تمامی آن یا اجزاء آن در موعد یا مواعد معین باید مسترد گردد. "
به موجب ماده 53 لایحه اصلاحی مذکور ، دارندگان اوراق قرضه در اداره شرکت هیچ گونه دخالتی ندارند و فقط به عنوان بستانکار شرکت محسوب می شوند.
انتشار اوراق قرضه هنگامی امکان پذیر است که کلیه سرمایه به ثبت رسیده شرکت تادیه گردد و حداقل دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو ترازنامه آن به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد.

• مندرجات الزامی در اوراق قرضه

اوراق قرضه بر اساس ماده 60 لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت باید شامل نکات ذیل بوده و امضا شود :
1- نام شرکت
2- شماره و تاریخ ثبت شرکت
3- مرکز اصلی شرکت
4- مبلغ سرمایه شرکت
5- مدت شرکت
6- مبلغ اسمی و شماره ترتیب و تاریخ صدور اوراق قرضه
7- تاریخ و شرایط بازپرداخت قرضه
8- تضمیناتی که احتمالاَ برای اوراق قرضه در نظر گرفته شده است.
9- در صورت قابلیت تبدیل ورقه قرضه به سهام شرکت مهلت و شرایط آن

• اوراق قرضه به منظور افزایش سرمایه

در صورتی که مقارن با اجازه انتشار اوراق قرضه مجمع عمومی فوق العاده به پیشنهاد هیات مدیره و گزارش بازرسان تصویب نماید که اوراق قرضه قابل تعویض با سهام شرکت باشد در این صورت باید افزایش سرمایه شرکت را معادل مبلغ قرضه تصویب نماید. اما تنها تصویب مجمع عمومی کافی نیست بلکه مطابق ماده 62 لایحه قانونی " افزایش سرمایه ... قبل از صدور اوراق قرضه باید بوسیله یک یا چند بانک و یا موسسه مالی معتبر پذیره نویسی مبنی بر دادن اینگونه سهام بدارندگان اوراق قرضه و سایر شرایط مربوط به آن بین شرکت و اینگونه پذیره نویسان منعقد شده است نیز باید به تصویب مجمع عمومی فوق العاده برسد وگرنه معتبر نخواهد بود . "
بانک ها و موسسات مالی معتبر را که در ماده 62 ذکر شده است " شورای پول و اعتبار" که یک سازمان دولتی است تعیین خواهد نمود.
بنابراین وقتی یک بانک یا موسسه مالی نسبت به مبلغ میزان افزایش سرمایه مصوب مجمع عمومی فوق العاده پذیره نویسی کرد در واقع آن را تضمین نموده است و پس از این پذیره نویسی است که قرارداد راجع به آن و شرایط مقرر بین پذیره نویس ( بانک یا موسسه مالی ) با شرکت در مجمع عمومی فوق العاده تصویب و سپس اوراق قرضه قابل تعویض به سهام شرکت منتشر خواهد شد.
اوراق قرضه ای که در مقام افزایش سرمایه انتشار می یابد و علاقه مندان به خرید آن اقدام می کنند به دارندگان خود حق می دهد تحت شرایط و ترتیبی که در ورقه قید شده است اوراق خود را با سهام تعویض نمایند و به این جهت شرایط و ترتیب تعویض ورقه قرضه با سهم باید در مقنن ورقه قرضه قید شود تا طرفین مطابق آن عمل نمایند.
سهامی که در مورد تعویض با اوراق قرضه صادر می شود سهام با نام خواهد بود و تا انقضای موعد قرضه وثیقه تعهد پذیره نویسان در برابر دارندگان اوراق قرضه بوده و در شرکت نگاهداری خواهد شد و قابل تامین و توقیف از طرف بستانکاران نخواهد بود.
موضوع تعویض اوراق قرضه با سهام به ترتیبی بود که ذکر شد و اما موضوع تبدیل اوراق قرضه به سهام شرکت دارای شرایط و تشریفات قانونی سبک تر از اولی است و پذیره نویسی از طرف بانک یا موسسه مالی معتبر و انعقاد قرارداد بین شرکت و پذیره نویس ضرورت ندارد بلکه کافی است که پس از انجام تشریفات مربوط به اوراق قرضه از قبیل تصویب مجمع عمومی فوق العاده و اعلام به ثبت شرکت ها و آگهی ثبت شرکت ها در روزنامه رسمی و آگهی مراتب مزبور از طرف شرکت در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن منتشر می شود شرکت اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام شرکت را انتشار خواهد داد.
مقررات مربوط به تبدیل اوراق قرضه به سهام شرکت در مواد 69 و 70 لایحه قانونی به این شرح انعکاس یافته است :
ماده 69- اوراق قرضه ممکن است قابل تبدیل به سهام شرکت باشد در این صورت مجمع عمومی فوق العاده ای که اجازه انتشار اوراق قرضه را می دهد شرایط و مهلتی را که طی آن دارندگان این گونه اوراق خواهند توانست اوراق خود را به سهام شرکت تبدیل کنند تعیین و اجازه افزایش سرمایه را به هیات مدیره خواهد داد.
ماده 70- در مورد ماده 69 هیات مدیره شرکت بر اساس تصمیم مجمع عمومی مذکور در همان ماده در پایان مهلت مقرر معادل مبلغ بازپرداخت نشده اوراق قرضه ای که جهت تبدیل به سهام شرکت عرضه شده است سرمایه شرکت را افزایش داده و پس از ثبت این افزایش در مرجع ثبت شرکت ها سهام جدید صادر و به دارندگان اوراق مذکور بازپرداخت نشده اوراقی که به شرکت تسلیم کرده اند سهم خواهد داد.
در خاتمه باید یادآور شد که اوراق قرضه چه قابل تعویض ( با سهام ) اشخاص یا موسسات دیگر و چه قابل تبدیل ( به سهام ) خود شرکت در اختیار مطلق دارندگان خود بوده و تعویض و تبدیل تابع میل آن ها است و سهامداران سابق شرکت هیچگونه حق رجحانی در مورد سهام مربوط به اوراق قرضه نخواهند داشت.

بعد از جنگ جهانی دوم ، شرکت ها و تجار کشورهای مختلف ، ثبت شرکت به منظور ایجاد واحدهای مشترک تجاری ، قراردادهایی به صورت مشارکت بازرگانی بین المللی منعقد نمودند. علت استقبال از این نوع قراردادها ، انتقال دانش فنی (Know How) و تکنولوژی است و طرفین طبق اساسنامه ، آورده های نقدی و غیر نقدی خود را در واحد مشترک سرمایه گذاری انتقال داده و خواستار این هستند که با دارا بودن مدیریت ، مسئولیت مشترک و حقوق مساوی ، از امتیازات قرارداد بهره مند گردند.
مطالعه تطبیقی در حقوق ژاپن ، آلمان ، ایالات متحده آمریکا ، کشورهای سوسیالیستی ، اهمیت قراردادهای مشارکت های بازرگانی بین المللی را به خوبی روشن می سازد.
به منظور آگاهی از رمز موفقیت ژاپن در جذب سرمایه گذاری خارجی و انتقال تکنولوژی و دانش فنی مطالعه سیر قانونی و شکل حقوق سرمایه گذاری ضروری به نظر می رسد :

• سیر قانونی سرمایه گذاری خارجی در ژاپن

ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم (1939- 1945) مدت ها برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی چندان تمایل نداشت ، زیرا در طول جنگ جهانی دوم صنایع ژاپن کاملاَ نابود شده و در مقابل ، تکنولوژی کشورهای غربی رشد کرده بود و دولت وقت ژاپن با توجه به شرایط وقت احساس می کرد که صنایع نوپای داخلی نمی تواند در مقابل تکنولوژی رقبای خارجی مورد حمایت قرار گیرد، به همین جهت با رعایت احتیاط فقط به آن دسته از سرمایه گذاری مستقیم خارجی اجازه داده شد که به رشد صنایع ژاپن و استقلال آن ها کمک نماید. در این راستا ، قراردادهای مشارکت تجارت بین المللی نقش مهمی را در انتقال تکنولوژی و دانش فنی برای حمایت از شرکت های داخلی ایفاء نمود.
در سال 1950 قانون سرمایه گذاری (FIA) در اجرای سیاست بازرگانی مذکور به تصویب رسید که به موجب آن کل سرمایه گذاری ها و موافقت نامه ها و هر گونه کمک های فنی خارجی باید به تایید وزیر بخش مربوط قرار می گرفت. در این زمینه دستورالعمل های ارشادی توسط وزارتخانه ذی ربط تهیه و به مورد اجرا گذاشته شد ، با اجرای قانون مزبور شرکت های ژاپنی قدرت رقابت پذیری در مقابل صنایع خارجی پیدا نمودند و با این ترتیب اقتصاد ژاپن به تدریج تقویت گردید. اثرات چنین تحولی موجب شد که دولت ژاپن توسط شرکت های خارجی در مورد آزاد کردن بازار آن کشور جهت سرمایه گذاری تحت فشار قرار گیرد و با تدابیری با توجه به الحاق خود به صندوق بین المللی پول و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه ، محدودیت مبادله ارز و سرمایه گذاری مستقیم خارجی را به جزء در چهار صنعت ( کشاورزی - ارتباط از راه دور – بیمه – حمل و نقل ) مربوط به اقتصاد و امنیت ملی ، از میان برداشت و قانون (FIA) نسخ گردید.

• شکل حقوقی سرمایه گذاری

راجع به سرمایه گذاری و کنترل تجارت ، قانون مبادلات خارجی و کنترل تجارت خارجی 1990 (F.E.C.A) به تصویب رسید که به موجب آن دولت ژاپن برای سرمایه گذاری خارجی فقط حق اطلاع قبلی از سرمایه گذاری را برای خود حفظ نمود. با این ترتیب سرمایه گذار خارجی مکلف است که قبلاَ مراتب را به مقامات ذی ربط اطلاع داده ، و در ظرف 30 روز از تاریخ مزبور اقدام به ورود سرمایه خود بنماید. در ضمن در موارد استثنایی دولت می تواند سرمایه گذاری مستقیم خارجی را متوقف یا تغییراتی در آن بدهد ولی تاکنون چنین دستوری از طرف دولت صادر نشده است.
امروزه در بیشتر صنایع سرمایه گذاری خارجی تنها با اطلاع قبلی و به طور آزادانه در ژاپن توسط خارجیان صورت می گیرد. ملاحظه می شود که قانون مزبور برای تشویق سرمایه گذاری خارجی بسیار موفق بوده و در انتقال تکنولوژی و دانش فنی به ژاپن نقش مهمی را ایفاء نموده است. در ضمن شرکت های خارجی نیز از امتیازاتی مانند تقلیل هزینه ها ، تسهیلات در انجام امور تجارتی ، استفاده از مکان های اداری و زمین برای تاسیس کارخانه در ژاپن بهره مند گردیده و با استفاده از فرصت های موجود به عرف های بازار ژاپن برای عرضه کالاهای خود آشنایی پیدا نموده اند.
مشارکت بین المللی تجاری در قالب یکی از شرکت های ژاپنی صورت می گیرد و کلیه سهام داران به لحاظ محدود بودن ، یکدیگر را می شناسند و در مدیریت شرکت به نحوی از انحاء مشارکت می نمایند. در مالکیت و مدیریت از هم جدا نبوده و سهام داران از ورود اشخاص بیگانه به شرکت جلوگیری می کنند و به همین جهت نقل و انتقال سهام تحت شرایط دشواری صورت می گیرد.
به موجب ماده 2 قانون تجارت ژاپن ، نقل و انتقال سهام می تواند در اساسنامه محدود به شرایطی گردد و شرکت های ژاپنی علاقه مندند که قابلیت انتقال سهام را به خصوص برای شرکت های امریکایی محدود نمایند.
در قانون تجارت ژاپن هفت نوع واحد تجاری وجود دارد که معروف ترین آن ها عبارتند از :
_ کابوشیکی کایشا (Kabushikigaisha) مشابه شرکت سهامی عام و خاص در ایران و فرانسه یا کورپورشن (Corporation) در ایالات متحده آمریکا .
_ یوگین کایشا (Yugengaisha) مشابه شرکت با مسئولیت محدود در ایران و فرانسه (S.A.R.L) و آلمان (Gmbh)
شایان ذکر است که حدود 50 % واحدهای تجاری بزرگ و کوچک در شکل حقوقی کابوشیکی کایشا بوده و مابقی نیز به صورت یوگین کایشا ( شرکت های کوچک ) تاسیس گردیده اند.
مجامع عمومی شرکت های مزبور ، از نظر انتخاب مدیران و تقسیم سود اهمیت خاصی داشته و تصمیمات با اکثریت آراء اتخاذ می گردد مگر در مورد تغییرات در اساسنامه که با موافقت دو سوم آراء عده حاضر در جلسه صورت می پذیرد و هیات مدیره ، یک نفر مدیر عامل از بین خود انتخاب کرده و بر عملکرد او نظارت می نماید. همچنین هیات مزبور گزارش مالی تهیه شده از طرف مدیر عامل را تصویب می نماید. اخذ وام و صدور اوراق قرضه و سهام جدید از اختیارات هیات مدیره می باشد. بازرسان نیز از طرف مجمع سهام داران انتخاب شده و در کنترل صحت و درستی حساب های شرکت نقش مهمی را ایفاء می نماید.
از ویژگی های عمده ی ثبت شرکت در ژاپن می توان به لزوم داشتن دفتر کار ، لزوم داشتن مدیر محلی اشاره کرد. در ضمن حداقل سرمایه جهت ثبت شرکت در ژاپن 1 ین است که سهامداران می توانند غیر ژاپنی نیز باشند.

علامت تجاری وسیله ای است که به تاجر یا تولید کننده جنس اجازه می دهد اجناس خود را از اجناس سایرین مشخص سازد.
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، ثبت شرکت تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".
علامت تجاری به طور عموم شامل هر نوع علامتی است که برای امتیاز یک محصول صنعتی یا تجاری یا کشاورزی از سایر محصولات مشابه آن در بازار به کار می رود. این علامت ممکن است به صورت های ذیل باشد :
1. نقش . منظور از نقش هر نوع شکلی است که حاصل تخیل و ابتکار نقاش بوده و حکایت از معنی خاصی می کند که به نحوی از انحاء ممکن است با نوع محصول نیز ارتباط داشته باشد و یا نداشته باشد مثل نقش " خورشید " برای همین نوع کالاها که ظاهراَ ارتباطی با نوع آن ندارد.

2. تصویر . منظور از تصویر نوعاَ صورت انسان ، حیوان و اشیاء است که به عنوان علامت کالایی انتخاب می شود. مثل تصویر دو آدم برای چاقو . فرق نقش و تصویر بیشتر از این جهت است که نقش ممکن است مرجع معین و مشخصی نداشته باشد اما تصویر معمولاَ صورت موجودی است که نوع آن وجود خارجی دارد.
3. رقم . منظور از رقم اعدادی است که در مورد بعضی محصولات به عنوان علامت به کار می رود مثل اعدادی که در بعضی از انواع عطرها و پودرهای آرایشی مشاهده می شود.
4. حرف. در بعضی محصولات به جای انتخاب تصویر ، حروف معینی به جای علامت انتخاب می شود که این حروف نوعاَ حروف اول نام تجاری کالا نیز می باشد مثل B.M.V برای اتومبیل و از این قبیل.
5. عبارت . عبارت مرکب از چند کلمه است و گاهی ممکن است به عنوان علامت تجاری مورد استفاده قرار گیرد.
6. کلمه . اگر چه در قانون از حرف و عبارت به عنوان علامت یاد شده ولی از کلمه اسمی برده نشده است با این حال با توجه به اینکه اولاَ خصوصیتی در کلمه وجود ندارد تا بتوان گفت که به علت آن خصوصیت کلمه نمی تواند به عنوان علامت تجاری مورد استفاده قرار گیرد و ثانیاَ با توجه به عبارت " و غیر آن " در خاتمه شمارش نمونه علائم در ماده 1 قانون ثبت علائم و اختراعات دلیل بر غیرحصری بودن مثال ها در ماده می باشد و بنابراین علائم تجاری منحصر به مثال های مذکور در ماده نیست و به قاعده قیاس " کلمه " را نیز می توان به عنوان علامت تجاری شناخت. بنابراین می توان کلمه " زیبا " را با املای خاص برای یک محصول یا " خوشپوش " را مثلاَ برای لباس به عنوان علامت تجاری انتخاب کرد.
7- مهر . مهر عبارت است از یک وسیله کوچک، فلزی، چوبی یا پلاستیکی که امضا یا علامت و نوشته مخصوصی به طور برجسته روی آن تعبیه شده و با فشار آن روی ظرف مخصوصی که دارای جوهر می باشد ( استامپ ) و قرار دادن آن با فشار روی کاغذ یا پارچه و غیره عین علامت یا کلمات روی آن بر روی کاغذ یا پارچه نقش می بندد.
اصولاَ مهر زمانی به کار می رفت که تجار بی سواد و فاقد امضا بودند و آن را به جای امضا به کار می بردند.
در هر حال مهر مثل هر نقش دیگری ممکن است به عنوان علامت تجاری به کار رود، مانند اینکه مهر نویسنده بعضی تقویم های قدیمی، به منظور اثبات انتساب تقویم به نویسنده یا مهر مخصوص صاحب بعضی محصولات خوراکی روی جعبه آن ها مثل گز، ممکن است به عنوان علامت تجاری شناخته شود.
8- لفاف. منظور از لفاف عبارت است از پوشش مخصوصی از مواد مختلف که روی بعضی کالاها می کشند مثل پوشش گونی مانند یا از جنس پلاستیکی که به صورت حصیر بافته شده روی بعضی از شیشه های عطر و ادکلن کشیده می شود.
این نوع پوشش ها یک نوع علامت تجاری است و قابل استفاده برای کالاهای مشابه به وسیله دیگران نیست.
همان طور که قبلاَ نیز ذکر شد، با توجه به عبارت " و غیرآن " در ماده یک مثال ها حصری نیست و هرچیزی که از نظر قانونی منعی نداشته باشد می تواند به عنوان علامت تجاری مورد استفاده قرار گیرد.