داروهای زیادی سبب مهار تشکیل لخته پس از درمانهای دندانپزشکی میشوند.دندانپزشک زن در رشت هر یک از داروهای زیر ممکن است در این پروسه تاثیر گذار باشند:
-
داروهای ضد پلاکتی
داروهای ضد پلاکتی با اثر روی پلاکتهای خون، مانع تشکیل لخته پس از خونریزی خواهند شد. در صورتی که بافتی از بدن دچار خونریزی شود، پلاکتها کنار هم تجمع پیدا میکنند و سبب تشکیل لخته خواهند شد. اما این نوع داروها از این موضوع جلوگیری کرده و سبب ادامه پیدا کردن خونریزی میشوند.
از جمله این داروها میتوان به آسپرین و پلاویکس اشاره کرد. پلاویکس و کشیدن دندان با هم ارتباط زیادی دارند و باید حتما مصرف آن را به دندانپزشک خود اطلاع دهید. -
داروهای تاثیرگذار روی پروتئینهای موثر در تشکیل لخته
خیلی از اوقات، داروها روی تشکیل پروتئینهایی تاثیر میگذارند که در تشکیل لخته موثر هستند. به عنوان مثال، وارفارین چنین عملکردی دارد و سبب خونریزی طولانی مدتتر خواهد شد.
-
داروهای مهارکننده ویتامین کا
برخی از انواع داروها در گروهی قرار میگیرند که روی ویتامین K تاثیر گذار هستند. این داروها با مهار این ویتامین، تشکیل لخته را مختل میکنند.
-
داروهای ضد انعقادی نواک
داروهای نواک نیز از جمله داروهای مختل کننده پروسه تشکیل لخته هستند. این داروها تاثیری روی ویتامین کا ندارند و از طریق مکانیسمهای دیگر سبب چنین اختلالی میشوند.
اقدامات احتیاطی در صورت مصرف داروهای ضد انعقادی پیش از انجام خدمات دندانپزشکی
دندانپزشک ممکن است با در نظر گرفتن شرایط بیمار، هر یک از اقدامات زیر را قبل از انجام درمان انجام دهد:
- مشاوره با پزشک در مواردی که بیمار داروهای زیادی مصرف میکند و قطع آنها تاثیر منفی روی وضعیت بیمار میگذارد، باید با پزشک بیمار مشورت شود تا با صلاحدید او، این درمانها انجام شوند.
- ارائه خدمات در یک کلینیک بیمارستانی در صورتی که احتمال خونریزی پس از درمان بالا باشد، بهتر است این درمان در یک کلینیک بیمارستانی انجام شود تا در صورت بروز مشکل، بتوان آن را کنترل کرد.
- در دسترس بودن وسایل و لوازم مورد نیاز دندانپزشک باید نخ بخیه یا هر وسیله دیگری در دسترس خود قرار دهد تا پس از انجام یک درمان تهاجمی، از آن برای کمک به تشکیل لخته استفاده کند.
- به تعویق انداختن درمان در صورتی که احتمال خونریزی پس از درمان خیلی بالا باشد، دندانپزشک باید این درمان را به زمان دیگری موکول کند.
در چنین شرایطی، باید بسته به داروی بیمار، به وی توصیه کند تا قبل از درمان دندانپزشکی، مصرف آن را مدیریت کند.
داروهای زیادی سبب مهار تشکیل لخته پس از درمانهای دندانپزشکی میشوند.دندانپزشک زن در رشت هر یک از داروهای زیر ممکن است در این پروسه تاثیر گذار باشند:
-
داروهای ضد پلاکتی
داروهای ضد پلاکتی با اثر روی پلاکتهای خون، مانع تشکیل لخته پس از خونریزی خواهند شد. در صورتی که بافتی از بدن دچار خونریزی شود، پلاکتها کنار هم تجمع پیدا میکنند و سبب تشکیل لخته خواهند شد. اما این نوع داروها از این موضوع جلوگیری کرده و سبب ادامه پیدا کردن خونریزی میشوند.
از جمله این داروها میتوان به آسپرین و پلاویکس اشاره کرد. پلاویکس و کشیدن دندان با هم ارتباط زیادی دارند و باید حتما مصرف آن را به دندانپزشک خود اطلاع دهید. -
داروهای تاثیرگذار روی پروتئینهای موثر در تشکیل لخته
خیلی از اوقات، داروها روی تشکیل پروتئینهایی تاثیر میگذارند که در تشکیل لخته موثر هستند. به عنوان مثال، وارفارین چنین عملکردی دارد و سبب خونریزی طولانی مدتتر خواهد شد.
-
داروهای مهارکننده ویتامین کا
برخی از انواع داروها در گروهی قرار میگیرند که روی ویتامین K تاثیر گذار هستند. این داروها با مهار این ویتامین، تشکیل لخته را مختل میکنند.
-
داروهای ضد انعقادی نواک
داروهای نواک نیز از جمله داروهای مختل کننده پروسه تشکیل لخته هستند. این داروها تاثیری روی ویتامین کا ندارند و از طریق مکانیسمهای دیگر سبب چنین اختلالی میشوند.
اقدامات احتیاطی در صورت مصرف داروهای ضد انعقادی پیش از انجام خدمات دندانپزشکی
دندانپزشک ممکن است با در نظر گرفتن شرایط بیمار، هر یک از اقدامات زیر را قبل از انجام درمان انجام دهد:
- مشاوره با پزشک در مواردی که بیمار داروهای زیادی مصرف میکند و قطع آنها تاثیر منفی روی وضعیت بیمار میگذارد، باید با پزشک بیمار مشورت شود تا با صلاحدید او، این درمانها انجام شوند.
- ارائه خدمات در یک کلینیک بیمارستانی در صورتی که احتمال خونریزی پس از درمان بالا باشد، بهتر است این درمان در یک کلینیک بیمارستانی انجام شود تا در صورت بروز مشکل، بتوان آن را کنترل کرد.
- در دسترس بودن وسایل و لوازم مورد نیاز دندانپزشک باید نخ بخیه یا هر وسیله دیگری در دسترس خود قرار دهد تا پس از انجام یک درمان تهاجمی، از آن برای کمک به تشکیل لخته استفاده کند.
- به تعویق انداختن درمان در صورتی که احتمال خونریزی پس از درمان خیلی بالا باشد، دندانپزشک باید این درمان را به زمان دیگری موکول کند.
در چنین شرایطی، باید بسته به داروی بیمار، به وی توصیه کند تا قبل از درمان دندانپزشکی، مصرف آن را مدیریت کند.